Całość filmu... Hm, może nie jest to specjalnie odkrywcza historia, ale zdecydowania ciekawa (oparta na autentycznych wydarzeniach), a problemy bohaterek są ukazane w sposób nienachalny i bardziej jako tło historyczne czy obyczajowe niż jako główny wątek całej opowieści. Większość fabuły koncentruje się wokół postaci Katherine - widzimy więc jej karierę, nowy związek z pułkownikiem Johnsonem (wspominany w recenzji "Moonlight" Mahershala Ali), relacje z córeczkami. Aktorki są autentyczne i przyjemnie się je ogląda, zresztą większość obsady jest dobrana naprawdę dobrze. Costner wygrywa jako szef, z jednej strony to ten typ, który skupia się przede wszystkim na wykonaniu zadania, mimo wszystko jednak nie jest obojętny na ludzkie problemy. Nie pasowała mi jedynie Kirsten Dunst, ale ogólnie nie przepadam za tą akurat aktorką, nieważne w czym gra. Octavia Spencer na ten moment jest moją faworytką do Oskara za drugoplanową rolę kobiecą (jeszcze dwie kandydatki są mi nieznane) - okropnie mi się podobała jako pełna dumy i godności dama, a scena w bibliotece absolutnie podbiła moje serce.
Były zachwyty to może o słabościach - trochę kiepsko jest wytłumaczony cały kontekst z NASA. To znaczy... Właściwie nie wiemy po co taka masa kobiet jest tam zatrudniona, co dokładnie tam robią. Skąd się tam wzięły, skoro ich sytuacja społeczna jest tak zła? Poza tym... No cóż, momentami film nieco nudzi i dłuży się. To nie jest koszmar, ale czasem człowiek ma ochotę poprzeglądać kwejk i tylko słuchać w tle, a to nie jest najlepsza rekomendacja. Nie zmienia to jednak faktu, że warto poświęcić dwie godziny życia i zapoznać się z tą produkcją - choćby dla interesującej historii i postaci silnych kobiet, które starają się znaleźć sobie miejsce w niełatwej rzeczywistości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz